Gert Bullée, Meesterglasblazer
Geboren in 1970 in de glasstad Leerdam (Nederland) kwam Gert op zeer jonge leeftijd al in aanraking met glaskunst. Sindsdien was het zijn droom om glasblazer te worden. Op zijn 17e begon hij zijn carrière als leerling glasblazer bij Royal Leerdam Crystal. Volgens het oude gilde systeem werd hij opgeleid van leerling via glasblazer tot meesterglasblazer.
Naast zijn werk nam hij deel aan verschillende uitwisselingsprogramma’s en masterclasses. Hij was gastdocent op de Gerrit Rietveld Academie Amsterdam en de Design Academy in Eindhoven.
Hij werkt op freelance basis in verschillende glasstudio’s (o.a. in Het Glascentrum Leerdam, Het Glazen huis in Lommel, Van Tetterode en Vrij Glas). Hij werkt in opdracht van kunstenaars, ontwerpers en particulieren.
Daarnaast neemt het ontwerpen van eigen glasstukken een steeds grotere plaats in. Zijn werk is vooral geïnspireerd door stenen en gesteenten onder de verzamelnaam “Kei”. Gert is de ontwerper van het jaarobject van de Glaskunstbeurs 2015. Ook de jaarlijkse waterinnovatieprijzen van de Unie van waterschappen zijn van zijn hand.
Myrthe Rootsaert
In de assemblages van Myrthe Rootsaert wordt vaak een suggestie van techniek gewekt. Wie hier naar de samengestelde draadjes en voorwerpjes kijkt, ziet echter dat er niets echt mechanisch of elektrisch werkt. Het werk gaat “slechts” over de spanning die de verhoudingen van de uiteenlopende voorwerpen en volumes oproepen en hun evenwicht. Als tegenhanger van deze zogenaamde technische elementen, is er vrijwel altijd een verwijzing naar de natuur in het werk aanwezig. Dit maakt dat de zoektocht tussen de balans tussen techniek en natuur altijd in het werk tot uiting komt.
Myrthe Rootsaert (Ermelo, 1975) studeerde in 2006 af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Naast de workshops “Ken de Kunstenaar” die zij tot kort verzorgde voor Museum Jan Cunen is ze mede-oprichtster van Stichting STeC en bestuurslid van Performance Stichting P.S. te Den Haag. Op dit moment is ze curator van een nieuw project in ’s-Hertogenbosch: Het Drie Mollen Project.
Brigitte Picavet
In haar wereld zijn het de complexiteit en de raadselachtigheid, het spanningsveld waar de dingen zich van twee zijden tonen, die fascineren.
Een aantal thema’s keren daarbij steeds terug; schoonheid en verval, orde en chaos, natuur en cultuur. Thema’s die elkaar lijken uit te sluiten, maar ook samengaan. Het een is er nooit zonder het ander. Iedere poging tot verzoening is gedoemd te mislukken, en dit besef voelt ongemakkelijk. Maar kunst is niet ter geruststelling, kunst voelt voor haar als een noodzaak. Het komt voort uit het verlangen het leven te doorgronden. Kunst biedt ruimte voor verwondering en vertwijfeling.
Motieven in haar werk zijn de natuur, de cirkel, ritmiek, structuur. Waar mogelijk gebruikt ze circulaire grondstoffen, samengesteld uit afgedankte voorwerpen en materialen. Op het vlakke doek strooit ze textiel- en plasticsnippers, draadjes, kralen, stof en as. In die overvloed wordt ordening aangebracht, de chaos ligt echter voortdurend op de loer.
Frans van Hintum
Het experiment staat centraal in het werk van Frans van Hintum.
De achterliggende thema’s zijn vaak verbonden met de gebruikte (niet alledaagse) materialen. Door een combinatie van expressieve vormentaal, materialen en wordt de toeschouwer aan het denken gezet.
Zijn laboratoriumachtergrond is te herkennen aan het experimentele karakter van zijn werk. Met verrassende combinaties van materialen geeft hij vorm aan zijn ideeën.
Irene Schaap
De mensfiguur staat centraal in de werken van Irene. Ze maakt schilderijen, collages, foto’s en driedimensionale mensfiguren van ijzerdraad en klei. Irene is geboeid door mensen en hun houdingen. Ze onderzoekt de relatie van mensen met elkaar en hun relatie tot de ruimte waar zij zich in bevinden, waarbij de ruimte voornamelijk als kadering voor de mensfiguur fungeert. Perspectief en standpunt spelen vaak een rol. In haar werk is ze, via de houding van de mens, op zoek naar de relatie tussen mensen onderling en hun plaats die zij innemen in die relatie. Door de ongewone houdingen kunnen er humoristische en absurde situaties ontstaan in een toneelmatige setting. De draadfiguurtjes zijn overigens uit 1 lange draad gemaakt!
